REANIMACJA WIARY

Stając się mistykiem, chrześcijanin odkrywa prawdę o relacji, staje na przeciwko Boga. Zatrzymać się w odkrywaniu Boga we wschodzącym dniu, mijających godzinach, brudnej podłodze, obowiązkach i trudach, brzęczącej pszczole, zrobionym kroku.... W całym istnieniu. Zatrzymać się i iść.

Akt poświęcenia się rodziny  Najświętszemu Sercu  Pana Jezusa   Najświętsze Serce Jezusa, objawiłeś życzenie swoje św. Marii Małgorzacie, że chcesz panować w chrześcijańskich rodzinach. Przychodzimy więc dzisiaj, by uznać całkowite panowanie Twoje nad naszą rodziną. Chcemy odtąd Twoim życiem żyć, chcemy w sobie te cnoty pielęgnować, za które już tu na ziemi pokój obiecałeś, chcemy daleko od siebie odeprzeć ducha tego świata, na którego rzuciłeś przekleństwo. Panuj więc nad naszym rozumem przez prostotę wiary, panuj też przez swą miłość nad sercami naszymi, które niech całkowicie nią zapłoną. Chcemy je w Twojej żarliwej miłości utrzymywać przez częste przyjmowanie Komunii św. Racz, Boskie Serce, przewodzić naszym zebraniom, błogosław nasze duchowne i doczesne przedsięwzięcia, rozpraszaj nasze troski, uświęcaj nasze pociechy i łagódź nasze cierpienia. Gdyby zaś który z nas miał kiedyś nieszczęście Cię zasmucić, to przypomnij mu, że Ty, Serce Jezusowe, jesteś dobrotliwe i mił

Andrzej Lampert to muzyk z ziemi śląskiej, z Chorzowa. Śpiewak operowy, kompozytor, autor tekstów, aranżer z długą historią działalności nie tylko na terenie kraju. Był ambasadorem Światowych Dni Młodzieży 2016. Śpiewa w Operze Krakowskiej i Śląskiej. Mogliśmy go usłyszeć na Pielgrzymce Mężczyzn do Piekar w ostatnią niedzielę maja.  Nie to jednak jest tutaj najważniejsze. Proponuję, aby dzisiaj wysłuchać jedną z jego piosenek i zachęcam, aby dać się ponieść ciepłu w jego głosie. Andrzej Lampert imponuje mi swoim świadectwem życia, tym, że będąc człowiekiem wielkich scen, jest człowiekiem Boga.

Każdy poranek zapowiada cały dzień, który otrzymujemy z rąk Boga. Bóg daje nam dzień,  który On sam przygotował dla nas. Nie ma w nim nic w nadmiarze i nic "za mało",  nic co byłoby obojętne i nic co byłoby zbyteczne. Jest arcydziełem dzień, który zostaje nam podarowany, abyśmy go przeżyli.  Patrzymy na niego jako na stronę terminarza oznaczoną liczbą i miesiącem.  Podchodzimy do niego lekkomyślnie jak do kartki papieru. Gdybyśmy mogli przeszukać świat i zobaczyć jak ten dzień powstaje  i wyłania się z otchłani wieków,  zrozumielibyśmy wtedy wartość jednego dnia podarowanego człowiekowi . /Madeleine Delbrel/

/FotoŁękawski z www.wniebowzieta.radlin.pl/ Wychodząc na ulice miasta...Jak co roku....Świadectwo Bożego Ciała, naszej modlitwy, pokory i oddania - w ciszy, w tłumie, w zamyśleniu nad codziennością, w codzienność wprowadzamy i zapraszamy Chrystusa. Jak co roku? Tym razem może warto ugościć Go na dłużej. Niech stanie się Domownikiem naszych domów, Członkiem naszych rodzin, Przyjacielem, Bratem, Towarzyszem, a nasza pokora i oddanie, aby zaoowocowały w relacji z ludźmi, nie zatrzymując się na tym jednym dniu, ale w nim szukając źródła umocnienia.

" Treścią   mądrości jest bojaźń Pańska,  rozsądkiem - poznanie Świętego.    Dzięki mnie twe dni się pomnożą,  lata życia będą ci dodane.  Pomagasz sobie, gdy jesteś rozumny,  a gdyś szydercą, sam na tym ucierpisz." Księga Przysłów 9, 10 -12