7 października - Wspomnienie Matki Bożej Różańcowej

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej jest idealną okazją do zebrania się w sobie, odnowienia i pogłębienia modlitwy różańcowej. W XXI w. w świecie ludzi zabieganych i niespokojnych, dokonanie tego nie jest łatwo. Nie zapominajmy także o tym, że odmawianie różańca wbrew pozorom nie jest takie łatwe. Jednak modlitwa ta na przestrzeni wieków okazała się być skutecznym środkiem ratowania świata i człowieka. Historia zdaje się to potwierdzać. To wspomnienie jest wyrazem wdzięczności Kościoła dla Matki Bożej za opiekę nad nim za pomocą modlitwy różańcowej. Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku. Odniesione zwycięstwo obroniło wówczas Europę przed inwazją Islamu. Cała chrześcijańska Europa trwała wtedy na modlitwie wraz z Maryją, odmawiając różaniec. 17 marca 1572 roku z wdzięczności za odniesione zwycięstwo, papież Pius V ogłosił „Święto zwycięstwa Maryi dziewicy” i nakazał obchodzić je 7 października. Rok później papież Grzegorz XIII polecił obchodzić je pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w pierwszą niedzielę października. Od 1716 roku wspomnienie Matki Bożej Różańcowej stało się powszechne i obowiązkowe w całym Kościele. Do rozwoju tegoż święta przyczynił się bardzo papież Leon XIII, szczególny czciciel różańca oraz papież Pius X, który w 1913 roku przeniósł je z niedzieli październikowej na dzień 7 października.